Η ομάδα μελέτης αποτελείται από τα παρακάτω μέλη:
Εκπρόσωπος: Στέφανος Αδαμάκης, Αρχιτέκτων μηχανικός
Σύμβουλος : Κώστας Αδαμάκης, Αρχιτέκτων - Καθηγητής Τμήματος Αρχιτεκτόνων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Συνεργάτες: Εύη Βρούζα, Φοιτ. Τμ. Αρχιτεκτόνων ΠΘ
Γεωργία Στάμου, Φοιτ. Τμ. Αρχιτεκτόνων ΠΘ
Παναγιώτης Παπαπαναγιώτου, Φοιτ. Τμ. Αρχιτεκτόνων ΠΘ
Σύμβουλος συστημάτων εξοικονόμησης ενέργειας: Άρης Τσαγκρασούλης, Φυσικός- Καθηγητής Τμήματος Αρχιτεκτόνων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Σύμβουλος Στατικής μελέτης: Νίκος Χατζηνικολάου, Πολιτικός μηχανικός
Σύμβουλος Η/μηχανολογικών εγκαταστάσεων: Δημήτρης Ζημέρης, Μηχανολόγος Μηχανικός.

Πρόκειται για μία διεπιστημονική ομάδα, κάτι που πιστεύουμε πως είναι απαραίτητο για την εμπεριστατωμένη και συνολική κατανόηση μίας κτιριακής/οικοδομικής πρόκλησης. Προσπαθούμε έτσι το τελικό αποτέλεσμα της πρότασης να είναι όσο πιο τεχνικά άρτιο και πραγματοποιήσιμο είναι δυνατόν, χωρίς να θυσιάζεται η συνθετική αξία του. 

Το γραφείο μας έχει εκπονήσει στο παρελθόν αρκετές μελέτες τόσο για σχολικές υποδομές όσο και για αίθουσες πολλαπλών χρήσεων. Παρόλα αυτά ήταν η πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με μία τόσο ενδιαφέρουσα αλλά και ετερόκλιτη σύνθεση. Αυτή δημιούργησε και το έναυσμα για τις βασικές συνθετικές κινήσεις της πρότασης.

Σύλληψη- Κεντρική ιδέα

Η κεντρική ιδέα στηρίζεται και υλοποιεί την βασική επιλογή – απαίτηση του αγωνοθέτη για τον σχεδιασμό κτιρίου με δύο απολύτως διακριτές λειτουργίες, αυτή της Μονάδας Απασχόλησης Βρεφών και Νηπίων (ΜΑΒΝ) και αυτή της Αίθουσας Συγκεντρώσεων για τις ανάγκες του Δήμου. Η Μονάδα απασχόλησης βρεφών και νηπίων τοποθετείται στο ισόγειο του κτιρίου με πρόσβαση από την οδό Παλαμά, ενώ η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων χωροθετείται σε όροφο με πρόσβαση από την οδό Ηρώων Πολυτεχνείου μέσω κλιμακοστασίου και ανελκυστήρα ΑΜΕΑ.
Οι δύο εντελώς ανεξάρτητες λειτουργικά ενότητες, εμφανίζονται ανεξάρτητες και στο χώρο με την παρεμβολή ενός ενδιάμεσου επιπέδου –κενού που τις διαχωρίζει και τις οριοθετεί πλήρως (Σκίτσο 1). 

Βασική επίσης επιλογή της αρχιτεκτονικής πρότασης είναι η τοποθέτηση του κτιρίου σε επαφή με το Βορεινό όριο του οικοπέδου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μεγάλος ενιαίος υπαίθριος χώρος – αυλή για την αποκλειστική χρήση της μονάδας απασχόλησης νηπίων και βρεφών σε επαφή με το δυτικό όριο του οικοπέδου και την οδό Παλαμά (νότος).

Μορφολογικά το κτίριο έχει σαφή τριμερή οργάνωση κατά την έννοια του ύψους (Σκίτσο 2). 

• Τη βάση οργανώνει ο τοίχος από ανεπίχριστο σκυρόδεμα που αποτελεί παράλληλα και τη δεύτερη επιδερμίδα – όψη προστασίας, ένα σαφές και σκληρό όριο του κτιρίου αλλά και του περιβάλλοντος χώρου–αυλής του βρεφονηπιακού σταθμού από τον δημόσιο χώρο.

• Τον ενδιάμεσο κενό χώρο που διαχωρίζει πλήρως και με σαφήνεια τις δύο ανεξάρτητες λειτουργίες.

• Τον καθαρό πρισματικό όγκο της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων, ο οποίος επενδύεται με δεύτερη όψη – φίλτρο από διάτρητη λαμαρίνα.

Λειτουργική οργάνωση της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων (Σκίτσο 3)

Η είσοδος στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων γίνεται από την οδό Ηρώων Πολυτεχνείου μέσω κατακόρυφου κόμβου επικοινωνίας και δε διαταράσσει τη λειτουργία της ΜΑΒΝ. Μεταξύ της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων και της ΜΑΒΝ παρεμβάλλεται μεσοεπίπεδο (+2,90) στο οποίο συναντώνται οι απαιτούμενοι χώροι υγιεινής και στεγασμένος χώρος εκτόνωσης – ανάπαυσης και διαλείμματος για τους επισκέπτες των εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα στην αίθουσα του ορόφου
Στον όροφο οργανώνεται η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων 189 ατόμων με τον απαραίτητο για την λειτουργία της χώρο φουαγιέ, χώρο κυλικείου και χώρο βεστιαρίου.

Η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων έχει καθαρή ορθογωνική μορφή και λόγω σχήματος και διαστάσεων μπορεί να εξυπηρετήσει κατά τον καλύτερο τρόπο μία ποικιλία εκδηλώσεων πολιτισμού, τέχνης, επιμόρφωσης και εκπαίδευσης. Περιμετρικά της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων, σε απόσταση 30 εκ. κατασκευάζεται μία δεύτερη όψη- φίλτρο από διάτρητη λαμαρίνα λευκού αλουμινίου, η οποία καλύπτει όλη την περίμετρο της αίθουσας. Το ίδιο υλικό καλύπτει και το κάτω μέρος της πλάκας του δαπέδου της αίθουσας ούτως ώστε να υπάρχει η αντίληψη ενός ενιαίου όγκου στον χώρο. Στο κενό μεταξύ του εξωτερικού περιβλήματος και στην οροφή του μεσοεπιπέδου, οργανώνεται δίκτυο φωτοσωλήνων Led, το οποίο αναδεικνύει την βραδινή άποψη του κτιρίου μέσω ειδικού προγράμματος BMS.

Περιβάλλοντας χώρος

Ο περιβάλλοντας χώρος ορθογωνίου σχήματος και συνολικού εμβαδού 200μ2 χωροθετείται στη δυτική πλευρά του οικοπέδου.
Η απαίτηση του κτιριολογικού προγράμματος για την δημιουργία παιδικής χαράς επιλύεται με την ενσωμάτωση δημιουργικών παιγνιδιών σε όλο το εμβαδόν του ακάλυπτου και φυτεμένου χώρου της αυλής με οικολογικά και ασφαλή υλικά.

Η στρατηγική εξοικονόμησης ενέργειας βασίζεται στην παρακάτω προσέγγιση: Ισχυρή μόνωση και αεροστεγανότητα για την χειμερινή περίοδο και περιορισμό τον ηλιακών κερδών με ταυτόχρονη χρήση του φυσικού αερισμού την θερινή. Έτσι, σε ανοίγματα (φεγγίτες) που βρίσκονται σε αντίθετες προσόψεις, τόσο του βρεφονηπιακού σταθμού όσο και της αίθουσας εκδηλώσεων, έχει υιοθετηθεί αυτοματισμός ώστε να ανοίγουν όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, συνεισφέροντας στην επίτευξη θερμικής άνεσης με ταυτόχρονη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης.
Στο δώμα του χώρου εκδηλώσεων έχουν τοποθετηθεί τόσο ηλιοθερμικά, όσο και φωτοβολταϊκά. Με βάση την έκταση των φωτοβολταικών η παραγωγή ενέργειας είναι περίπου 23000 kWh/χρόνο, καλύπτοντας πολύ μεγάλο ποσοστό των αναγκών παροχής ηλεκτρικής ενέργειας στο κτίριο.

Επιπρόσθετα για την βελτίωση της περιβαλλοντικής απόδοσης του κτιρίου έχουν υιοθετηθεί:

1. Υλικά στο εσωτερικό του χώρου του βρεφονηπιακού σταθμού με σχεδόν μηδενικές εκπομπές βλαβερών ουσιών.

2. Συγκέντρωση όμβριων υδάτων με σκοπό την χρησιμοποίησή τους τόσο στο πότισμα του αύλειου χώρου, όσο και την επανάχρησή τους –μετά από επεξεργασία- στο εσωτερικό του κτιρίου (WC). 

Η βασική δυσκολία ήταν ο συγκερασμός των δύο εξαιρετικά ετερόκλιτων χρήσεων, χωρίς να υπονομευθεί η σημασία καμίας εκ των δύο. Εξαιτίας αυτής της δυσκολίας, αποφασίστηκε η μετάθεση του όγκου της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων υψηλότερα, μέσω της τοποθέτησης μεσοδιαστήματος ανάμεσα σε αυτήν και το βρεφονηπιακό σταθμό.

Όλη η διοργάνωση του διαγωνισμού ήταν εξαιρετική, τόσο από την πλευρά του ΕΙΑ με τις άμεσες απαντήσεις σε διευκρινιστικές ερωτήσεις, όσο και από την πλευρά της Alumil, η οποία ήταν σε κάθε ευκαιρία πρόθυμη να μας βοηθήσει με τα τεχνικά χαρακτηριστικά των προϊόντων της και τον ορθό τρόπο χρησιμοποίησής τους. Επίσης, η προκήρυξη, όπως και οι απαντήσεις στις ερωτήσεις των διαγωνιζομένων ήταν σαφείς και ξεκάθαρες, στον βαθμό που απαιτείται από έναν τέτοιο διαγωνισμό ιδεών.

Στο κτίριο έχουν ενσωματωθεί διάφορα συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας, μιας και αποτελεί αδήριτη ανάγκη σήμερα ο σχεδιασμός κτιρίων να γίνεται με γνώμονα όχι μόνο την μορφολογική αρτιότητα, αλλά και την περιβαλλοντική ευθύνη. Τα συστήματα αυτά, ενεργητικά ή παθητικά, βελτιώνουν τη συμπεριφορά του κτιρίου απέναντι στις εναλλαγές του περιβάλλοντος, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνουν την άνεση των χρηστών του. Τέλος, συνθετικά, η αποκόλληση του όγκου της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων, έχει δώσει την δυνατότητα να συνυπάρξουν αρμονικά δύο πολύ διαφορετικές χρήσεις, σε έναν πολύ μικρό συγκριτικά χώρο.

Πιστεύουμε πως σε έναν τόσο ιδιαίτερο και καλά οργανωμένο διαγωνισμό, ήταν απαραίτητο να απαντηθούν στο έπακρο και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι απαιτήσεις που τέθηκαν από την ίδια την προκήρυξη. Αυτό σημαίνει πως θα έπρεπε να βρεθεί ο τρόπος να λειτουργήσουν ταυτόχρονα και αυτόνομα οι δύο χώροι του κτιρίου. Θα έπρεπε ακόμη να ενσωματωθούν ικανοποιητικά αρχές αειφόρου δόμησης και τέλος θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα υλικά από την εταιρεία Alumil. Θεωρούμε πως συνθετικά κινηθήκαμε πολύ κοντά σε αυτό το τρίπτυχο, δίνοντας κάποιες πρωτότυπες απαντήσεις στις παραπάνω προβληματικές και γι’αυτό τον λόγο ξεχώρισε η ιδέα. Εδώ αξίζει να προστεθεί πως σε τέτοιους διαγωνισμούς, από τους ελάχιστους που γίνονται στις μέρες μας στη χώρα μας, οι οποίοι καταπιάνονται με θέματα σύγχρονα αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητα (βρεφονηπιακός σταθμός), σημασία έχει η διαδικασία της δημιουργίας, της σύνθεσης, της ενασχόλησης με έναν μη τετριμμένο καθημερινό τυπικό θέμα γραφείου. Είναι μία διαδικασία που ανανεώνει τον αρχιτέκτονα και του δημιουργεί νέα όρεξη για το επάγγελμα. Η συμμετοχή, η ολοκλήρωση και η κατάθεση μίας πρότασης σε έναν τέτοιο διαγωνισμό είναι από μόνη της ένα βραβείο. Ένα βραβείο δημιουργικότητας για τα εμπλεκόμενα μέρη, αλλά και ένα ίχνος ελπίδας για την αρχιτεκτονική στον τόπο μας.